uciekał. Od niej. Od ich wspólnego życia.

– Słuchaj, nie myśl, że się wymigasz – warknął Bentz. – Ze mną nie ma żartów.
O1ivia nie odbierała telefonu.
idealną opalenizną, nieskażoną białymi paskami. Przed pływaniem wylegiwała się na
Żołądek ścisnął mu skurcz niepokoju. Słońce skryło się za chmurą. Wysoko na niebie
Gdyby zdołała pobiec, wytrącić jej pistolet... ale na to za późno. Nie wątpiła, że
– Nie myślisz chyba, że miał coś wspólnego z morderstwem bliźniaczek.
którego docierała głośna muzyka. Z rękami w kieszeniach wszedł do pomieszczenia, gdy
Rozdział 33
bardzo cierpisz.
Bez makijażu, z rozpuszczonymi włosami wydawała się o wiele młodsza. I bardziej
widział rozgoryczenie na twarzy Delilah. Musi tam być. Wygospodaruje godzinę dla córki.
– Tak, w misji San Miguel, i jeszcze gdzieś w Santa Monica.
mówi? – zapytała. Jej strach częściowo przerodził się w gniew.
rozumiała.

- Mamo, mogę już wyjść? - zawołała. -
- Pani lepiej w burgundzie niż kuzynce Rose - powiedział.
- Dzisiaj?
- Powinnaś przyjechać i poddać się przesłuchaniu...
- Nie pytałeś.

Dziewczyna zwana Missy parsknęła śmiechem.
Alexandrze.
przystanęła i położyła rękę na piersi, łapiąc oddech.
- Gloria! Wychodź stąd i natychmiast wracaj na lekcję!
Spojrzała na niego i wykrzywiła się zabawnie.
- Uciekasz.
Rose skinęła głową i weszła pierwsza do jadalni. Hrabia wstał na ich widok. Jego
— No cóż, panno Hunter, o ile pani się już zdecydowała, kwestia jest rozstrzygnięta — rzekł Holmes z uśmiechem.
tów to uczynić.